GeçtiÄŸimiz sene Çevre ve Åžehircilik Bakanlığındaki MüsteÅŸarlık görevinden emekli olan Prof. Dr. Mustafa Öztürk, okula yürüyerek gitmek zorunda kaldığı Ä°stanbul’daki ilk günlerinden akademisyenlik yaptığı yıllara, Ä°BB Çevre Koruma ve GeliÅŸtirme Daire BaÅŸkanlığı sürecinde Haliç ve Ä°stanbul’un hava kirliliÄŸi ile mücadele ettiÄŸi 90’lardan TBMM Çevre Komisyonu BaÅŸkanlığı yaptığı günlere, çevre mevzuatının AB’ye uyumlaÅŸtırma çalışmalarını yürüttüÄŸü yıllardan emekliliÄŸindeki çalışmalarına kadar özel hayatındaki ve çevre sektöründeki tarihi ve güncel geliÅŸmeleri Su&Çevre dergisi okurlarıyla paylaÅŸtı...

“Hatay’ın Dörtyol ilçesinde 1953 yılında dünyaya gelmiÅŸim... BeÅŸ çocuklu bir ailenin en küçüÄŸüydüm. Dörtyol’da baÅŸladığım orta öÄŸrenimimi Ä°skenderun Lisesi’nde tamamladım. Matematik ve cebir, sevdiÄŸim dersler arasındaydı... Babam, hayata biraz da erken veda ettiÄŸinden ekonomik olarak zor bir gençlik dönemi geçirdiÄŸimi söyleyebilirim. Dolayısıyla üniversite eÄŸitimim süresince baÅŸta annem olmak üzere özellikle aÄŸabeylerim destek olmuÅŸlardı. Ben de para kazanmak amacıyla yaz dönemlerinde zaman zaman meyve-sebze hallerinde çalışıyor, pamuk tarlalarında ırgatlık yapıyordum...”

TaÅŸkışla’ya yürüyerek gidip geliyordum

“Üniversite eÄŸitimi için ilk tercih ettiÄŸim bölüm olan Ä°stanbul Üniversitesi Ä°nÅŸaat Fakültesi’ni kazanmıştım. Bir arkadaşımın tavsiye ettiÄŸi Eminönü’ndeki küçük ve tarihi bir yurtta kalıyordum. Fakat toplu taşımayı kullanacak kadar bile param olmadığından ilk hafta okulun bulunduÄŸu TaÅŸkışla’ya yürüyerek gidip gelmiÅŸtim. Benim için sürdürülebilir bir durum deÄŸildi; o dönemde aÄŸabeyimin de yönlendirmesi ve yoÄŸun ısrarı sonucu Ä°stanbul Üniversitesi Yüksek Kimya MühendisliÄŸi Bölümü’ne baÅŸvurmuÅŸ ve kabul edilmiÅŸtim. Ä°stanbul Üniversitesi Kimya Fakültesi o yıllarda Türkiye’nin en iyi eÄŸitim veren fakültelerinden biriydi ve tıp fakültelerinden bile daha yüksek puanla öÄŸrenci alıyordu. Normal bir öÄŸrencilik hayatı yaÅŸadığım o yıllarda ekonomik durumum sıkıntılı olduÄŸundan bir an önce okulu bitirip hayata atılmayı planlıyordum. Dolayısıyla bu hedefime de beÅŸ yılın ardından kayıpsız bir ÅŸekilde kavuÅŸmuÅŸtum...”

Yazının devamı için tıklayın