TEKNÄ°K MAKALE 7. Sayı (Mart Nisan 2006)

Su Kıtlığı Konusuna Pratik Bir Çözüm
Avrupa, çevrenin korunması ve her türlü uygulama için taze suyun temininin sağlanması amaçlarıyla atık suların uygun biçimde arıtılması konusunda bağımlıdır. Yerüstü ve yer altı su makamları kanalıyla suyun geri dönüşümü ve yeniden kullanımı yaygın bir uygulamadır ve kullanım (içme) suyu standartları yoluyla halk sağlığı korunmaktadır. Suyun, içme suyu dışındaki uygulamalar veya içme suyu yerine yeniden kullanımının, su açısından sıkıntılı bölgelerde kuraklıktan kurtaran su kaynağı olabilecek en etkin su kıtlığı çözümlerinden biri olduğu uluslararası alanda kanıtlanmıştır. Elde edilenlerin %30-70 kadarı kamu su kaynağı olduğundan, bu önemli ölçüde yararlı olabilir. AB Atık Sular Direktifi, atık suların mümkün olan her yerde yeniden kullanılması gerektiğini belirtmiştir. Ancak, neyin uygun olduğu konusunda açık bir tanım yoktur. Güvenli suların yeniden kullanımı, su mevcudiyetini artırmakta, yüzey sularına gıda atıklarını azaltmakta ve endüstrinin üretim maliyetlerini düşürebilmektedir. Avrupa’nın, üye ülkelerin bu kuraklıktan arınmış ve değerli su kaynaklarından yararlanabilecekleri şekilde, en uygun uygulama pratiklerini geliştirmek suretiyle, hangi uygulamalara ve pratiklere ihtiyaç duyduğunun tanımlaması gerekmektedir.

1. GİRİŞ

Avrupa’daki sıcak ve kurak 2003 yazı, bir kez daha dikkatleri yeniden güvenilir su kaynaklarının önemine çekmiştir. Avrupa’daki taze su kaynakları, düzensiz bir biçimde dağılmıştır ve her ülke, kendi su talebini karşılamak için, kendine özgü bir çözüme sahiptir. Geçici veya bölgesel su kıtlığı deneyimi, sürdürülebilir su yönetiminin (ekonomik, çevresel ve sosyal açılardan) önemini vurgulamaktadır.

Sürdürülebilir su yönetimi uygulamalarının ve rejimlerinin oluşturulması, bir yandan su kaynaklarının sorumlu bir biçimde kullanımını gerektirirken, öte yandan da aynı zamanda farklı kullanıcılar için yeterli su kaynağının sağlanmasını gerektirmektedir. Kısıtlı kaynaklar nedeniyle, bazı bölgelerde bunun gerçekleştirilmesi kolay değildir. Birbirleriyle yarışan talepler arasında uzlaşma sağlamak, su arzını genişletirken talebin de daha akıllı bir biçimde yönetilmesini gerekli kılmaktadır. Su baskısı, nüfus yoğunluğuna, dağınık kirliliğe, düzensiz yağışa, turizm nedeniyle kısa-vadeli nüfus artışlarına ve tarımsal prodüktiviteyi artırmaya yönelik sulamaya olan talebin artışına bağlı olarak artmaktadır. Aynı zamanda, Su Çerçeve Direktifi, yerüstü ve yeraltı su kalitesini ve miktarını korumak için bazı havzalarda ve bölgelerde çıkarma lisanslarının % 15 ila 20 civarında azalmasına yol açan bir su kullanımı analizinin yapılmasını istemektedir.

Bu bağlamda, suyun yeniden kullanımı, bir alternatif bağımlı su kaynağını gündeme getirmektedir. Arıtılmış atık suların yeniden kullanımı, temel olarak hidrolojik çevrimi kontrol edilemeyen global bir ölçekten kontrol edilebilir yerel bir ölçeğe doğru zorlamaktadır. Suyun yeniden kullanımı, kısıtlı su kaynaklarının yönetiminde uygun ve kanıtlanmış bir araçtır.

Yüzyıllar boyunca atık suların yeniden kullanımı, ekin tarlalarına arıtılmamış atık sularının sulama ve gübreleme amacıyla atılması şeklindeki basit bir yöntemden, tarımsal, endüstriyel şehirsel ve hatta evlerde kullanımına izin veren karmaşık bir ıslah sürecine doğru evrim geçirmiştir.

Islah edilmiş su, içme suyunun birçok geleneksel kullanım şeklinin ve içme suyu üretimi için ham su sağlayan kaynaklardan gelen suyun yerine kabul edilebilir ve güvenli bir biçimde kullanılabilir. (içme suyu yerine kullanım). Bu tür kullanım, içme suyu veya içme suyu kaynaklarından alınan suyun yerini alarak ve havzalar ile yeraltı suları gibi içme suyu kaynaklarını zenginleştirerek, içme suyu kaynaklarının korunmasında yardımcı olabilir. Atık sulara ve içme suyunun arıtılmasına ilişkin teknolojik ilerlemeler, hem mikrobik ve hem de kimyasal kirleticilerin önlenmesi konularında bir dizi yeniliklerin elde edilmesini sağlamıştır. Bundan ötürü, dünyanın birçok bölgesinde geliştirilen dolaylı geri dönüşüm, uzun yıllardır bunun güvenli bir yöntem olduğunu göstermiştir (UKWIR 2004).

Dünyanın Akdeniz Bölgesine benzer iklim koşullarına sahip diğer yarı-kurak bölgelerinde, yerel otoriteler, yararlı çözümlerin (birbirleriyle yardımlaşan kolektörler, su kalitesi ve en iyi uygulama kılavuzları ve mali teşvikler) uygulanmasına yardım edecek kurumsal bir çerçeve uyarlamışlardır. Avustralya’da, yeniden kullanımın ve bölgesel stratejilere odaklanılmasının önemini vurgulamak üzere, 2012 yılı itibariyle bazı bölgelerde atık suların %20’sinin yeniden kullanımı gibi ulaşılabilir bir hedef konulmuştur.

2. UYGULAMALAR

Arıtılmış atık suların birçok ülkede nehir akıntılarının zenginleştirilmesinin önemli bir yolu olarak kullanılmış olmasına ve bu tür suların sonradan bir dizi amaçlar için kullanımının atık suların dolaylı olarak yeniden kullanımını oluşturmasına rağmen, ıslah edilmiş ya da arıtılmış atık sularının direkt olarak kullanımı giderek daha cazip hale gelmektedir. Buna ek olarak, atık sularının ıslahı, ıslah edilmedikleri takdirde atılmalarını gerektireceklerinden, sürdürülebilirlik açısından da daha cazip bir konudur (UKWIR 2004).

Arıtılmış atık sular, tarımda sulama için alternatif bir su kaynağı olarak kullanılabilirler. Tarım, dünyadaki su talebinin yaklaşık %60’ını temsil ederken, kentsel rekreasyon alanlarının ve spor tesislerinin sulanmasından kaynaklanan gereksinimler de yüksek bir talep yaratmaktadır. Akdeniz ülkelerindeki suyun kıtlığı, tarihsel açıdan, bu ülkelerin arıtılmış atık sularını uygun biçimlerde tarımda kullanmalarına yol açmıştır.

Arıtılmış atık suları, golf sahalarının ve insanların toprakla temas ettiği rekreasyon alanları da dahil birçok yeşil alanların sulanması amacıyla da alternatif su kaynağı olarak kullanılabilir. Bunlar, yapay olarak yaratılmış olan rekreasyon amaçlı suların desteklenmesinde ve önemli ekolojik yararların bulunduğu ve bunların sonuç olarak toplumun da çıkarına olacak biçimde sonuçlar yaratacağı sulak alanların ıslah edilmesinde ve bakımında da kullanılabilir.

Sonuç olarak, yeraltı filtrasyonu ve bunun yerüstü sularına eklenmesiyle içme suyu kaynaklarının doğrudan doğruya eklenmesi ilave bir kullanım olabilir. Kuzey Avrupa’da, kuru yaz koşullarında içilebilir kaynaklarının %70’i için dolaylı içilebilir suların yeniden kullanımına bel bağlamış birçok kent bulunmaktadır. Teknik olarak, henüz kamuoyunda kabul edilebilir hale gelmemiş olmasına rağmen, bunun doğrudan doğruya içme suyu kaynağı olarak kullanılması bile mümkündür (UKWIR 2004).

Aquarec projesi, 3300’ü aşkın su ıslah projesi saptamıştır. Araştırma yedi coğrafi bölgeyi göz önüne almıştır: a) Kuzey Amerika, b) Latin Amerika, c) Avrupa, d) Akdeniz Bölgesi ve Ortadoğu, e) Sahra Çölü’nün güneyindeki Afrika, f) Okyanusya, g) Japonya. Japonya en çok yeniden kullanım projesine (1800’ün üzerinde) sahip olan ülkedir ve onu, yeniden kullanılan tahmini su miktarı hacmi olan 6.5 Mm3/d rakamı ile en büyük üretici durumundaki ABD (800’ün üzerinde) izlemektedir. AB’de son on yıllık süre içinde 200’den fazla proje ile hızlı bir büyüme göze çarpmaktadır. Akdeniz ve Ortadoğu bölgelerinde hemen hemen 100 alan belirlenirken, Latin Amerika’da 50’yi aşkın ve Afrika’nın Sahra Çölü’nün güneyindeki kısmında ise 20 proje saptanmıştır (Bixio ve arkadaşları 2005).

Dünya ölçeğinde belirlenmiş belediye su ıslah tesislerinin sayısı Ğ uygulama alanlarına göre sınıflandırılmış olarak Ğ Şekil 2’de gösterilmektedir. Uygulamalar beş kategoriye ayrılmaktadır: a) tarımsal sulama; b) akifer (su yatağı) şarjı da dahil olmak üzere kentsel, rekreasyon ve çevresel kullanımlar; c) endüstri için proses suyu; d) doğrudan ve dolaylı içme suyu üretimi; e) yukarıdakilerin karışımı (karışık).

Rakamların, daha ilerideki planlama aşamasında birçok yeni projeler belirlendikçe hemen güncelliklerini kaybettiklerine dikkat ediniz.

3. AVRUPA’DAKİ SU YENİDEN KULLANIMININ DURUMU ve GEREKSİNİMLERİ

Avrupa’da, 2004 yılında, 700 Mm3/yıl miktarındaki suyun yeniden kullanıldığı tahmin edilmekte olup, bu rakam tahmini su yeniden kullanım potansiyelinin beşte birinin altındadır. AQUAREC projesi, atık su arıtma tesislerindeki atık suların yeniden kullanım potansiyelini miktar açısından değerlendirebilecek model-tabanlı bir yaklaşım geliştirmiştir. Yaklaşım, Avrupa su yeniden kullanım potansiyelinin miktarının belirlenmesinde uygulanmış ve mevcut tahminlerle karşılaştırmalar yapılmıştır.

Şekil 3, şu ana kadar, en yüksek yeniden kullanım potansiyelinin İspanya’da bulunduğunu göstermiş ve bu potansiyel 1,200 Mm3/yıl üzerinde hesaplanmıştır. İtalya ve Bulgaristan’daki potansiyel de her biri için yaklaşık 500 Mm3/yıl olarak bulunmuştur. Türkiye için atık su yeniden kullanım değerlendirmeleri 287 Mm3/yıl miktarına ulaşırken, Almanya ve Fransa’nın sırasıyla 144 ve 112 Mm3/yıl miktarında yeniden kullanım potansiyellerinin olduğu öngörülmüştür. Portekiz ve Yunanistan’ın yeniden kullanım potansiyelleri ise 100 Mm3/yıl değerinin altında kalmaktadır (67 ve 57 Mm3/yıl). Genel olarak, atık su yeniden kullanım toplam potansiyelinin 3,222 Mm3/yıl olduğu tahmin edilmektedir (Hochstrat ve arkadaşları, 2005).

Alternatif su kaynakları gereksinimi, tarımsal üretimde %30’luk bir düşüşe neden olan 2003 kuraklığı ile iyice dikkati çekmiştir. Bu kuraklık, 1900 ile 2000 arasında ölçülen yağışlardaki yaklaşık %20’lik azalmanın dramatik bir sonucudur. Avrupa’daki 2003 kuraklığının ekonomik etkisinin yaklaşık 13 milyar dolara eşdeğer olduğu hesaplanmakta ve bu sellerden daha büyük bir ekonomik etki anlamına gelmektedir (EU 21553 2005).

Tarımdaki ve diğer sektörlerdeki su yeniden kullanımı gelişiminin, bunların çevre ve halk sağlığı üzerindeki etkilerinin bilimsel gerçeklerine dayandırılması gerektiği muhakkaktır. Atık su kalitesi konusunda yapılmış birçok çalışmaya rağmen ve birçok farklı nedenlerle, şu anda, ‘arıtılmış atık sular uygun olan her yerde yeniden kullanılmalıdır’ ifadesinin kullanıldığı Kentsel Atık Su Direktifi dışında, AB düzeyinde hiçbir kılavuz, en iyi uygulama pratiği ve su yeniden kullanım yönetmeliği bulunmamaktadır. ‘Uygun olan her yerde’ ifadesinin uygun kılavuzlarının ve tanımının geliştirilmesi için daha fazla çalışma yapılması gerekmektedir. İspanya, Fransa, Belçika, İngiltere ve diğer ülkelerdeki değerli bölgesel girişimler, su yeniden kullanımı kılavuzlarının geliştirilmesinde bir baz olarak kullanılabilir.

Su talebindeki en yüksek tahmini artışa sahip 15 Avrupa ülkesi, Kuzeybatı, Orta ve Doğru Avrupa’da yer almaktadır. 2000 ile 2025 aralığındaki muhafazakar ara kapasite artış tahminleri, ortalamada 2 misli olmak üzere, 1.3 kat ile 14 kat arasında değişmektedir. Avrupa’daki bu mevcut ve muhafazakar su yeniden kullanım faaliyeti tahmini, su kalitesi ve en iyi uygulama pratikleri (EUREAU 2004) yoluyla, su yeniden kullanımının uygunluğunun açıklığa kavuşturulmasına olan ihtiyacı vurgulamaktadır. Su yeniden kullanım ve içilebilir suyun yerine kullanımı, halkın su temin kaynaklarındaki suyun mevcudiyetini artırabilir. Buna, su mevcudiyetinin gereksinimleri karşıladığı kabul edilen kuzey ülkeleri de dahildir. Ancak, otoriteler su sıkıntısı durumuyla karşı karşıya kalabilirler. Londra’daki nüfus yoğunluğu ve yılda 690 mm civarındaki yağış miktarı, yılda kişi başına sadece 265 m3 su mevcudiyetine yol açmakta; ve bu da alternatif su kaynaklarına olan gereksinimi göstermektedir (Planet Water 2003). Avrupa su çıkarma verileri, su kullanımında halkın %18, tarımın %30, endüstrinin %14 ve elektrik endüstrisinin %38 payının bulunduğunu belirtmektedir (EEA 2000). Bununla birlikte, elektrik endüstrisinin (soğutma suyu) su çıkarımının çoğunluğunun süratle yerüstü suyuna döndüğünü kabul edecek olursak, halkın kullanımı için çıkarılan su miktarının, toplam su talebinin %70’ini oluşturacağını hesaplayabiliriz. Normal olarak kabul edilen %18 oranı yerine suyun %70’inin halkın su teminine ayrıldığını kabul edecek olursak, içilebilir su yerine kullanımın su kaynaklarının mevcudiyetine potansiyel olarak daha fazla etki yapmakta olduğunu görürüz.

4. BİR SU KITLIĞINI AZALTMA OPSİYONU OLARAK SU YENİDEN KULLANIMININ YARARLARI

İçilebilir su yerine kullanımın, Avrupa’daki en geniş çıkarma kapasitesi olan genel su temin kaynakları üzerinde tasarruf sağlamak amacıyla kullanılması konusunda bir fırsat bulunmaktadır. Buna ek olarak, tarım ve araziler için sulama yoluyla, su yeniden kullanımı yerel ekonomilere de doğrudan bir katkı sağlayabilir. Avrupa, başka bir çok ülkenin on yıllardır yaptığı şekilde su kaynaklarını yönetmek amacıyla, suyun yeniden kullanımının ve içme suyu yerine kullanımın avantajlarından yararlanabilir.

AB, yerel pazarlardaki saygınlığımıza dayanarak, ihracat olanakları yaratmada AB teknolojisinin ve uzmanlığının kullanımıyla su geri dönüşüm ve yeniden kullanım projelerini uygulamak zorundadır. AB’nin, su geri dönüşüm ve yeniden kullanımı fırsatlarının avantajlarından yararlanmak ve su kıtlığı problemlerinin çözümüne yardım etmek için, yerel gereksinimlere uyacak düzenleyici ve kurumsal çerçeveyi oluşturması gerekmektedir. Aynı zamanda, AB’de, yaşayabilir su geri dönüşüm ve yeniden kullanım projelerinin ilerleyebilmesini sağlamak için kalite, mülkiyet ve gerçek maliyetler konularının da açıklığa kavuşturulmasına ihtiyaç vardır (Bixio ve arkadaşları, 2005). Atık suların ıslahı ve yeniden kullanımı konularının, su çevrimi yönetimlerine entegre edilmesi ve 2010 yılı itibariyle AB üye ülkelerini su kaynaklarını etkin biçimde kullanan kullanıcılar için yeterli teşvikler sağlamak zorunda bırakacak maliyet telafi politikalarına dahil edilmesine ihtiyaç duyulmaktadır (Bixio ve arkadaşları, 2005).

5. Öneriler

a) Su geri dönüşümü ve yeniden kullanımı, yaygın bir uygulama ve kalite kriterleri, halk sağlığı ve çevresel koruma konularında kılavuzların ve en iyi uygulama pratiklerine ilişkin belgelerin geliştirilmesi yoluyla, AB içerisinde çevremizi ve ekonomilerimizi kuraklıktan koruma konularındaki geçerli yöntem olarak benimsenmelidir.

b) Ulusal ve AB genelindeki su kalitesi ve iyi uygulama pratikleri kılavuzlarının, su yeniden kullanımı konusunun tüm çevresel, sosyal, kamu sağlığı veya ekonomik olarak yararlı uygulamalara uygulanmasını sağlamak üzere, kabul edilmesi gerekmektedir. Bu konuda halen İspanya, Belçika, İtalya, Fransa, Yunanistan, Portekiz ve İngiltere’deki girişimler geliştirilmektedir. Bunların, daha başından, toplumlarının ve paydaşlarının katılımını alması gerekmektedir.

c) Projelerin yaşayabilirlikleri, yararların adil bir biçimde değerlendirilmesini sağlayacak tüm yaşam, sürdürülebilirlik ve maliyet etkinliği araçlarının kullanımıyla, çevresel, sosyal ve ekonomik temellere oturtulmalıdır.

d) Projeler, her ülkede becerileri ve güveni oluşturabilmek için gerekli mevcut ya da yeni mali teşviklerin avantajlarından yararlanabilmelidir.

e) Atık suların ıslahı ve yeniden kullanımı konularının, su çevrimi yönetimlerine entegre edilmesi ve 2010 yılı itibariyle AB üye ülkelerini su kaynaklarını etkin biçimde kullanan kullanıcılar için yeterli teşvikler sağlamak zorunda bırakacak maliyet telafi politikalarına dahil edilmesine ihtiyaç duyulmaktadır.

f) Yenilikçi projeler uyumluluğu, uluslararası liderliği ve ihracat fırsatlarını teşvik edecek şekilde özendirilmelidir.

Suyun yeniden kullanımından, antropojenik su çevriminin tüm kesimleri yararlanmaktadır. Bu husus, kamu sağlığı ve çevrenin korunması amacıyla normal olarak birbirinden ayrı olan içme suyu ve atık su arıtma disiplinlerini bir araya getiren yatay bir uygulama olarak kabul edilmelidir. Suyun yeniden kullanımı, mevcut su kaynaklarını artırarak, tarım ve kamu / endüstri kolları arasındaki rekabeti de azaltacak; ve Avrupa ölçeğinde etkin bir birleştirici araç olarak kullanılabilecektir.

EUREAU su yeniden kullanım grubu, Ulusal ve AB genelindeki su kalitesi ve iyi uygulama pratikleri kılavuzlarının, su yeniden kullanımı konusunun tüm çevresel, sosyal, kamu sağlığı veya ekonomik olarak yararlı uygulamalara uygulanmasını sağlamak üzere, açıklığa kavuşturulmasında Avrupa Birliği’nin üye ülkelerine yardımcı olmak için çalışmaktadır. Bu kılavuzlar, ‘arıtılmış atık sular uygun olan her yerde yeniden kullanılmalıdır’ ifadesinin kullanıldığı Kentsel Atık Su Direktifi beyanına açıklık getirecektir. n

Su geri dönüşümü ve yeniden kullanımı Tanımlar

Islah edilmiş su: Sulama gibi yararlı amaçlar için uygun arıtılmış atık su.

Yeniden kullanım: Uygun biçimde arıtılmış atık suların (ıslah edilmiş sular) daha başka yararlı amaçlar için yeniden kullanımı

Geri dönüşüm: Arıtılmış atık suların yeniden kullanımı

İçme suyu yerine kullanım: Uygun biçimde arıtılmış olan ıslah edilmiş suyun, içme suyu dışındaki uygulamalar için içilebilir sular yerine yeniden kullanımı

İçme amacı dışında yeniden kullanım: Islah edilmiş suyun, sulama gibi içme suyu dışındaki amaçlar için kullanımı

Dolaylı geri dönüşüm veya dolaylı içme suyu kullanımı: Islah edilmiş suyun, yerüstünde veya yeraltındaki bir depolama sürecinden sonra içme suyu amaçlarıyla kullanımı

Doğrudan içme suyu yeniden kullanımı: Atık suların, herhangi bir ara depolama süreci olmaksızın, doğrudan doğruya içme suyuna dönüştürülmesi

* B. Durham - ** A.N. Angelakis - ***T. Wintgens - ****C.Thoeye.- *****L.Sala

* Teknik Sekreter, EUREAU Su Geri Dönüşüm ve Yeniden Kullanım Çalışma Grubu ve Veolia Su

** Su Temin ve Kanalizasyon Konularıyla İlgili Yunan Belediye Kuruluşları Birliği

*** RWTH Aachen Üniversitesi, Kimya Mühendisliği Bölümü

**** Aquafin NV

***** Consorci de la Costa Brava

Costa Brava’dan bİr örnek

Costa Brava Su Ajansı (Consorci de la Costa Brava, CCB), Kuzeydoğu İspanya’daki Girona ilinin 27 sahil belediyesi tarafından kurulmuş belediyeler-üstü bir kurumdur. CCB 1971’de kurulmuştur ve su arıtma tesislerinin (WWTP) erken kurulması (İspanya için) ve genel olarak su çevrimi konusuna bakış açısından ötürü, türünün İspanya’daki öncü bir kuruluşu olarak kabul edilmektedir. Bu bakış açısı, 1989 yılında Castell-Platja d’Aro su arıtma tesisindeki dezenfekte edilmiş ikinci derecedeki atık suyunun Mas Nou golf sahasına verilmesinden oluşan, ilk planlanmış su yeniden kullanım projesi uygulamasıyla sonuçlanmıştır. 2000 yılında Catalan Su Ajansı’nın (ACA) kurulması da, mevcut bu tür dokuz tesise üç adedinin daha eklenmesiyle, Costa Brava bölgesindeki üçüncü dereceden su arıtma tesislerinin inşa sayısında patlama yaratmıştır. Islah edilmiş su hacimleri her geçen yıl artmakta olup, 37 hm3 olan hacim 5.7 hm3 miktarına veya başka bir deyişle bu bölgede arıtılan atık suyu miktarının %15’ine ulaşmıştır. Uygulamalar arasında tarım amaçlı sulama, golf ve açık alanlar, sele karşı koruma amacıyla sulak alanların restorasyonu, yerel çevrenin geliştirilmesi ve akifer (su yatağı) şarjı bulunmaktadır (Sala ve arkadaşları, 2004).

Suyun yeniden kullanımının yararları

1. Net su talebini azaltır ve suya değer katar.
2. İçilebilir su yerine kullanım-içme suyunun içme amacıyla, ıslah edilmiş suyun da içme dışı kullanımlar için ayrılmasını sağlar.
3. Derin yeraltı suyu, ithalat ve tuzdan arıtma gibi tekniklerle karşılaştırıldığında daha düşük enerji maliyetleri.
4. Yüksek kaliteli ıslah edilmiş su kullanımı ile üretim endüstrisi maliyetlerinin düşürülmesi.
5. Endüstri ve sulama amaçları için değerli ve kuraklığı önleyen alternatif su kaynağı
6. Sulama yoluyla yerüstü sularını korumada gıda atığı giderme maliyetlerinin düşürür.
7. Gıda atıklarının çevreye atılmasını ve taze suyun denize kaybedilmesini azaltır.
8. Toprak alanların geliştirilmesi ve kuraklığı önleyen sulamanın gelişmesi arazi değerlerini artırır.
9. Sulak alanların yaratılması, kentsel sulama ve plajların korunması yoluyla yerel ekolojik yararları artırır ve uzun denize döküm yollarına olan ihtiyacı ve bunun maliyetini azaltır.
10. Yerüstü ve yeraltı sularının aşırı kullanımını kontrol eder ve önler.
11. Kalite ve miktarı optimize etmek için yerüstü ve yeraltı sularının yeniden dolmasını sağlar.
12. Avrupa çapındaki tüm regülatörler ve endüstriler arasındaki uyumu sağlamak için, antropojenik su çevriminin tüm kısımlarıyla entegre olur.
 

---

R E K L A M