Kongre ve Görüşler!..

24 Kasım 2011 | YAYINCIDAN
41. Sayı (Kasım - Aralık 2011)

Sertaç Aytaç sertacaytac@b2bmedya.com Dokuzuncu Ulusal Çevre Mühendisliği Kongresi ekim ayının başında Samsun’da düzenlendi.
Bu yılki teması Çevre Yönetimi olan kongreye katılım çok tatmin edici düzeyde olmasa da, organizasyondaki samimiyet ve bildirilerin niteliği açısından başarılı bir kongreye daha imza atıldığı söylenebilir...
Dört gün süren kongrede, Kongre Bilim Danışma Kurulu Başkanı ve 19 Mayıs Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü Öğretim Üyesi Prof. Dr. Gülfem Bakan ve TMMOB Çevre Mühendisleri Odası Yönetim Kurulu Başkanı Baran Bozoğlu ile de görüşme fırsatı bulduk... Yaptığımız kısa röportajları ilerleyen sayfalarımızda bulabilirsiniz. Bununla birlikte Bakan’ın ve Bozoğlu’nun değindiği bazı konulara bu köşede de yer vermenin yararlı olacağını düşündük.
Bakan ve Bozoğlu’nun, bizim de katıldığımız görüşlerinden bazıları şu şekildeydi...

Prof. Dr. Gülfem Bakan:

“Artık insan merkezli bir Çevre Yönetim Planı yapma lüksümüz yok. Sorunların çözümü her dönemde değişen hükümet ve bakanlıklar ayağıyla yapılırsa, istikrarlı ve sağlıklı bir çözüm politikası üretilemez. Çevresel problemlerin tıkandığı noktaların en uç noktası, diğer politikalarla çakışmasıdır!”
“Karadeniz Bölgesi, yapılması planlanan termik santraller, HES’ler ve nükleer santral gibi potansiyel tehlikelerle tehdit altında bulunuyor!..”

Baran Bozoğlu:

“Çevre politikası, doğa ve toplum yararı gözeten evrensel bir perspektifle çizilmeli.”
“Çevre mevzuatının, eklektik yaklaşım yerine, ülkemizin ve dünyanın durumu gözönünde bulundurularak ele alınması gerekiyor. Aksi halde sanayiciler, sektörler, meslektaşlarımız ve kuruluşlar maddi-manevi kayıplar yaşamaya devam edecekler.”
“Mesleğimizin ve meslektaşlarımızın haklarını gasp eden Çevre Görevlisi yaklaşımı, endüstriyel ve kentsel çevre sorunlarının yönetimini düzenleyen iki ana unsurun, yani çevre izin ve lisansları ile çevre denetimi sürecinin verimsizleşmesine neden oldu ve bilimsel-teknik altyapısı olmayan kişilerin bu alanlarda adeta ‘rant’ elde etme sürecini körükledi.”
“Yerel yönetimlerce çevre alanına yapılan yatırımlar göz boyamaktan öteye gidemiyor. Ülkemiz adeta arıtma tesisi çöplüğü ve çevre teknolojisi çöplüğü haline geliyor. Çevre alanında yerli teknolojiler mutlaka geliştirilmeli ve teşvik edilmeli. Maalesef dış kaynakla yapılan yatırımların maliyeti yüksek ve ihtiyaçlardan uzak oluyor.”
“Çevre mühendisliği, başlı başına mesleki bir disiplindir!”...