YAYINCIDAN 5. Sayı (Kasım Aralık 2005)

Geçen sayımızda duyurusunu yaptığımız ‘Avrupa Birliği Sürecinde Türkiye Çevre Sektörü’ konulu panelimizi geçtiğimiz haftalarda gerçekleştirdik.
Yürütülen çalışma ve projeler, Çevre ve Orman Bakanlığı Müsteşarı Prof. Dr. Hasan Zuhuri Sarıkaya’nın da katıldığı ve oturum başkanlığını Prof. Dr. Ahmet Samsunlu’nun yaptığı panelde farklı yönleriyle masaya yatırıldı; ve mevzuatın uyarlanma sürecinde sıkıntı çekilebilecek başlıklar ve devam eden-sona eren projeler özetlendi. Bakanlığın yaptığı çalışmaları da birinci ağızdan dinledik. Sayın Sarıkaya’nın dile getirdikleri, bazı fedakarlıklar yapmamız halinde AB mevzuatının uyumlaştırılması ve uygulanmaya konulması yönünden finansal açıdan çok sıkıntı yaşanmayacağı yönünde... Fakat kurumsal olarak karmaşık yapımızın yeniden düzenlenmesi koşuluyla...

Panelde ele alınan başlıklardan birisi çevre ile ilgili AB’ye giriş maliyetinin nasıl finanse edileceğiydi. Milyarlarca avro yatırım yapılması gerekiyor ve bu da tabiri caizse yurtdışındaki uzman firmaların iştahlarını kabartıyor. Buradaki önemli bir nokta, söz konusu firmaların yerli firmalara oranla çok daha yüksek ücretlere hizmet vermeleri ve bu firmaların da talep ediliyor olmaları. Neredeyse iki katına yakın bir ücreti fazladan ödemeyi kabul ediyoruz. Bunun en önemli nedeni ise bilindiği gibi günümüzün kilit kavramı ‘Bilgi’É Maliyetleri aşağıya çekebilecek ve ihtiyacımız olan yegane şeyin bilgi birikimi olduğunun farkına varmalıyız. İTÜ İnşaat Fakültesi Çevre Mühendisliği Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Erdem Görgün de bu konuyu ele alan konuşmasında bilimsel kuruluşlardan ve üniversitelerden daha fazla yararlanılmasının, maliyetleri oldukça düşürebileceğini savundu. Üniversite ile sanayi işbirliği geçmişte çok yazıldı, çizildi. Fakat Türkiye şartlarında elde edilen kayda değer bir kazanım maalesef yok. Zincirleme olarak birbirini etkiliyor, yeteri kadar bilgi üretilemiyor ya da bilgiye değer verilmiyor; dolayısıyla bilgiyi dışarıdan satın almak zorunda kalıyoruz, bu da maliyetleri oldukça artırıyor.

Sanayiinin ve yerel yönetimlerin ‘bilgi’yi yaratan bilimsel kuruluşlarla dirsek temasında çalışması şart. Bu kuruluşların potansiyelleri ve varoluş nedenleri göz ardı edilmemeli. Bu hem maliyetleri azaltacak hem de ülke şartlarına göre çözüm yollarının daha sağlıklı gelişimini sağlayacak.

Panelde ele alınan konuşmaların tam metnini, yararlı ve güncel gelişmeler olduğu için, doğallığını bozmadan ve fazla da ‘kesip biçmeden’ dergimizde yayınlamayı uygun bulduk. Keyifle okuyacağınızı tahmin ediyoruz.

Önümüzdeki sayıda görüşmek dileğiyle...

Sertaç AYTAÇ
sertacaytac@dogayayin.com
 

---

R E K L A M